ΜΠΟΡΝ

Στον μελλοντικό, μετακαταστροφικό κόσμο του Μπορν, η νεαρή Ρέιτσελ επιζεί περισυλλέγοντας τρόφιμα και εφόδια στο κουφάρι μιας πόλης που την έχουν ρημάξει η ξηρασία λόγω κλιματικής αλλαγής και οι συγκρούσεις. Η πόλη είναι επικίνδυνη και γεμάτη από τα παρατημένα πειράματα της Εταιρείας -μια επιχείρηση βιοτεχνολογίας που τώρα έχει διαλυθεί- και τη λυμαίνεται μια γιγαντιαία αρκούδα με απρόβλεπτες επιθέσεις. Η Ρέιτσελ τα βολεύει όπως μπορεί στο άθλιο καταφύγιο που μοιράζεται με τον συνεργάτη της Γουικ, ο οποίος πλασάρει ψυχοδραστική βιοτεχνολογία που παρασκευάζει ο ίδιος.

Μια μέρα, η Ρέιτσελ βρίσκει τον Μπορν σε μια επιχείρηση περισυλλογής και τον παίρνει στο σπίτι της. Ο Μπορν αρχικά δεν είναι παρά μια μικρή πράσινη μάζα -φυτό ή ζώο;- αλλά αναδίδει μια παράξενη γοητεία. Θυμίζει στη Ρέιτσελ τις υδρόβιες μορφές ζωές από τη νησιωτική χώρα που ήταν η πατρίδα της, που τώρα έχει εξαφανιστεί εξαιτίας της ανόδου των θαλασσών. Η Ρέιτσελ απεχθάνεται αυτή την προσέγγιση: σ’ αυτό τον κόσμο, κάθε αδυναμία μπορεί να σε σκοτώσει. Όμως ενάντια στο ένστικτό της -και σίγουρα ενάντια στις επιθυμίες του Γουικ- η Ρέιτσελ κρατά τον Μπορν. Δεν
μπορεί να κάνει αλλιώς. Είναι πολύ ευχάριστο να είσαι με τον Μπορν καθώς μαθαίνει να μιλά, καθώς μαθαίνει για τον κόσμο, και σε έναν κόσμο ερειπίων αυτή η αθωότητα είναι πολύτιμη. Γιατί ο Μπορν κάνει τη Ρέιτσελ να βλέπει την ομορφιά στην ερήμωση γύρω της. Η Ρέιτσελ αρχίζει να νιώθει προστατευτικά, κάτι για το οποίο δεν έχει περιθώρια.

"Αυτός γεννήθηκε, αλλά εγώ τον γέννησα". Καθώς όμως ο Μπορν ωριμάζει σωματικά και πνευματικά, αρχίζει να απειλεί την ισορροπία δυνάμεων στην πόλη και να θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του καταφυγίου της με τον Γουικ. Γιατί φαίνεται πως ίσως η Εταιρεία δεν είναι πραγματικά νεκρή, και τρυπώνουν καινούριοι εχθροί. Όπως ο Μπορν αλλάζει, θα αποκαλύψει στη Ρέιτσελ πόσο εύθραυστη ήταν η ύπαρξή της και πόσο βασιζόταν στον δόλο και στα μυστικά. Στη συνέχεια, ίσως τίποτα να μην είναι ποτέ το ίδιο.

Όπως και στην Τριλογία της